Dzieciaczki

Maxim i Martin mają 2 lata i na szczęście nie są identyczni. Po tych 3 tygodniach już nie wydają mi się nawet tak podobni i ich nie mylę, chyba że się przejęzyczę przez to, że mają podobnie brzmiące imiona. Całym ich światem jest Mama, więc ciągle jeszcze pracujemy nad tym, żeby dali jej chwilę spokoju i bawili się tylko ze mną. Maxim jest spokojny i bardzo bystry, często ustępuje w kłótniach o zabawki i można go bardzo szybko zająć czymś innym. Szybko też mnie zaakceptował i często przychodzi do mnie z książką o swoich ukochanych koparkach i chce, żebym mu przewracała strony. Martin jest bardziej uparty i czasami po schowaniu przez nas jakiejś rzeczy, którą nie powinien się bawić, a która mu się wydaje najciekawszą na świecie (ostatnio odkurzacz), potrafi stać i płakać przez 15 minut albo dłużej. Do czasu aż nowa rzecz nie przykuje jego uwagi albo pozwoli się wziąć na ręce i przytulić. Ogólnie jestem dobrej myśli. Bardzo są uroczy i się lubimy, więc będzie tylko lepiej.

M & M lubią się bawić klockami lego, samochodami (dobrze trafiłam z prezentami), naklejać na stolik do kawy naklejki - to już prawdziwe dzieło sztuki i oglądać książki z obrazkami - koniecznie z autem, traktorem, koparką albo ambulansem(!). Żałuję tylko, że jeszcze nie mówią, ale to częste w wielojęzycznych rodzinach (mama Słowaczka, tata Włoch i norweskie przedszkole). Jak czasami mówię do nich coś po polsku to rozumieją, dlatego najczęściej mówię najpierw po polsku, potem po angielsku, wszystko dwa razy. Podłapałam też już sporo słówek po słowacku (który wcale nie jest aż tak podobny), więc coraz lepiej u nas z komunikacją.

Uwielbiają wręcz bajkę The city of friends, a właściwie to piosenkę początkową, którą też już znam na pamięć, bo jak tylko Miriam albo Paolo wyciągną telefon, chłopcy zaraz kiwają głowami na boki, co znaczy, żeby im ją puścić. W telewizji leci tylko raz dziennie o 7 rano, więc jak już z bananem na twarzy obejrzą raz, to chcą drugi i trzeci. Ewentualnie może być też Waka Waka Shakiry (Maxim mówi kaba kaba) albo Single ladies Beyonce. Jak macie jakieś propozycje na urozmaicenie ich repertuaru, to bardzo proszę, nie krępujcie się!

Ten tydzień przeleciał mi dosłownie przez palce, czwartek i piątek to już w ogóle, bo chłopcy nie poszli do przedszkola, bo mają katar, a Martin kaszlał strasznie. Na szczęście Paolo mógł przyjechać, więc nie było krzyków za mamą (za bardzo).

Na koniec mam super newsa! Miriam ma w ten piątek spotkanie, konsultację, czy coś tam w Oslo i drugie we wtorek w Bergen i polecimy tam razem z chłopcami! Chyba już w czwartek polecimy do Oslo i zostaniemy do soboty, bo stolica wcale nie jest taka interesująca. Bardziej mnie ciekawi Bergen, bo się naoglądałam zdjęć i naczytałam u Pat o nim, a Miriam też jeszcze tam nie była.
Od jutra też będę wolniejsza, bo Miriam ma wolne, więc postaram się pisać częściej i porobić jakieś zdjęcia. Może też razem się gdzieś niedaleko wybierzemy, dam znać ;)

A tu od cioci Agaty dla Nikolki wyżej wspomniana bajeczka:

trzymajcie się ciepło

Agata

PS U nas dzisiaj +1 i w końcu spadł śnieg! :D